Vrijdag 27 maart 2020 – eind van de middag
De middag begon gezellig. Hier op de hoek zit een verpleeghuis waar vele ouderen nu noodgedwongen opgesloten zitten. Een buurtbewoner besloot ze op te vrolijken met muziek. Zo gezegd, zo gedaan. Er werd een geluidsinstallatie op straat gezet en daar kwam de muziek. Bewoners en personeel swingden mee van achter de ramen. In de straat gingen ook de ramen open en iedereen leek vrolijk. Nou ja niet iedereen, want één van mijn buurtgenoten vond het geluid te hard en belde de politie. Die prompt kwam en concludeerde dat het geluid inderdaad te hard was. Einde voorstelling. Ik vraag me dan af wat zo’n bewoner bezielt. We zitten midden in een crisis en we moeten het met elkaar doen. Als er dan even wat vrolijkheid is voor ouderen die geen bezoek mogen ontvangen, dan gun je ze dat toch?
Eind van de middag een spontane vrijdagmiddagborrel op straat met een paar buren. Op grote afstand van elkaar maar wel even samen genieten van het zonnetje. Op zo’n moment lijkt alles bijna normaal. Maar het is niet normaal. Dit voorjaar is anders dan alle andere…
