Chinese toestanden

In China zijn vandaag de strenge corona-maatregelen in Wuhan versoepeld. Een paar maanden geleden zou u bij het horen van Wuhan uw schouders ophalen. Immers wie in Nederland had er ooit van de plaats Wuhan gehoord? Ik niet in ieder geval. Nu kent de hele wereld deze stad. Want hier is het waar de hele corona ellende begon. Ergens op een markt met wilde dieren. Wie wel eens een markt in China bezocht weet dat daar echt van alles te koop is. Bijgaande foto toont de niet al te frisse beelden van een markt waar ook kippen verhandeld worden.

De Chinezen – niet vies van het inperken van de privacy – hebben de controle op de bevolking goed voor elkaar. Wie weggaat of thuiskomt moet zich steeds registreren. Wie niet een ‘groene’ code heeft mag helemaal nergens heen. Anno 2020 gaat dat allemaal via apps op de mobiele telefoon, ook het communisme gaat met zijn tijd mee.

Nu verraste de Nederlandse minister van volkgezondheid gisteren op een persconferentie met de mededeling dat Nederlanders misschien ook allemaal een app op hun telefoon moeten hebben. Zodat vastgelegd kan worden welke andere telefoons bij elkaar in de buurt zijn geweest. Twee dingen waren duidelijk: het heeft alleen zin als een groot deel van de bevolking daaraan meedoet en voor de zekerheid meldde de minister alvast dat ook de mogelijkheid om dit te verplichten onderzocht wordt. Tja.

Ik vind het onnederlands om het maar netjes te zeggen. En ik vraag me dan af hoe het in de praktijk gaat. Kijk, ik heb wel een mobiele telefoon en misschien wil ik zo’n app ook nog wel installeren. Maar hoe dan verder? Ik ben nog van de generatie die zonder mobiele telefoon is opgegroeid en ik laat de telefoon dan ook regelmatig thuisliggen. Zeker als ik even een boodschap ga doen bijvoorbeeld. Maar als het nou verplicht is, gaat er dan iemand controleren of ik wel een telefoon heb en of daar dan de app op staat. En mag ik anders de straat misschien niet op? Het is allemaal nog wel wat.

Goed, tot zover mijn zorgen of inleveren van privacy als zo’n app er komt. Ik weet ook wel dat de huidige regels ook een heel grote inbreuk zijn op mijn leven en die accepteer ik zonder te morren. Marijke schreef eerder vandaag al over het enorme gebruik van online vergaderingen. Ook hier lijkt de privacy even ondergeschikt te zijn. Rare mensen zijn we toch.

Maar nu even heel iets anders. Een week geleden gaf ik u het volgende raadsel: Verveeld door het vele thuiszitten besluit je de zolder op te ruimen. Je vindt een gammele oude weegschaal en een set van acht identieke ballen. Je kan je vaag herinneren dat één van de ballen zwaarder was dan de andere. Je schat in dat je de weegschaal nog twee kan gebruiken voor deze uit elkaar valt. Hoe kan je met maximaal twee keer wegen uitzoeken welke van de acht ballen een afwijkend gewicht heeft?

De oplossing: je verdeelt de acht ballen in drie groepen van drie, drie en twee ballen. In de eerste weegbeurt weeg je de twee groepen van drie ballen.

Stel dat deze twee sets van drie ballen een gelijk gewicht hebben, dan weet je dat de zwaardere bal bij de twee overgebleven ballen zit. In weegbeurt twee weeg je deze twee ballen en weet je welke zwaarder is.

Het kan ook voorkomen dat de zwaardere bal meegewogen is. Na de eerste weging weet je dan ook in welke set van drie ballen de zwaardere bal zit. In deze situatie weeg je bij de tweede poging twee van de drie ballen van de set van drie. Als de twee gewogen ballen gelijk zijn, dan is het de derde. En anders is het de zwaarste van de twee gewogen ballen.