Als een vogel zo vrij

Ach ja, dat prachtige lied, waar Marijke aan refereert. Ik herinner me nog zo goed dat ik het leerde. Het was op school in de derde klas en we hadden les van meester Frijlink. Hij was een fijne schoolmeester, vol met idealen. En hij leerde ons dus dit eeuwenoude lied, een aanklacht tegen controle en censuur. Vooral het derde couplet zo leerden wij, moesten we goed onthouden:

Und sperrt man mich ein im finsteren Kerker
Das alles sind rein vergebliche werke
Denn meine Gedanken zerreissen die Schranken
Und Mauern entzwei: Die gedanken sind frei

Voor mij was het een levensles. Tot op de dag van vandaag heb ik het besef dat er een grens is waar anderen niet voorbij kunnen gaan. Die grens ligt bij mijn gedachten. Die zijn vrij. Voor altijd.