Corona. Het was slechts de voorbode…

Dag 1002. Mijn reactie op Andrea’s 1000ste-dag-memorandum was inderdaad een beetje lauw. Corona houdt me niet meer zo bezig. Ik heb het niet gehad, daar kan het ook aan liggen. Driemaal gevaccineerd (geloof ik), waardoor ik mijn linkerarm niet meer goed kan optillen (weet niet zeker of dat de oorzaak is), maar nee, ik wind me op over andere dingen. Over dat kleine, verschrikkelijke mannetje in Rusland. Die totaal paranoia, geesteszieke machtswellusteling van een Poetin die vanuit zijn narcistische waandenkbeelden de wereld op de kop heeft gezet. Ik wind mij op over het klimaat, de totaal ongeschikte, ondeskundige overheid en ook over mijzelf omdat ik weet dat opwinden geen zin heeft en ik het toch steeds doe.

Maar goed. Corona was slechts het begin van alleen maar rampspoed en ellende. De wereld heeft genoeg van ons, de mensheid. We gaan inderdaad met z’n allen naar de maan. En misschien is dat maar goed ook. Rotvolk, die mensheid.