Dag 214: Nederland kleurt rood…
Morgen zou ik naar Baarn, waar onderwijs en zorginstellingen samenwerken om zorgleerlingen/zorgmedewerkers een adequate opleiding te bieden. Zo belangrijk nu! Ik zou een artikel maken over dertig studenten die met frisse moed aan hun opleiding zouden beginnen. Maar het gaat niet door. Utrecht bevindt zich nu, net als de Randstad in de gevarenzone. Dus eigenlijk ben ik wel opgelucht. Ik zou deze week weer fysiek vergaderen met het circulaire genootschap. Maar nee, gaat ook niet door. De maatregelen worden weer aangescherpt, vanavond is er een persconferentie waarin ze officieel worden aangekondigd. Nederland vormt samen met België en Frankrijk het meest besmette gebied van Europa, getuige de kaart hiernaast. Oorzaak schijnen de te soepele maatregelen te zijn. Tja. Wat is wijsheid, vraag ik me af. Wie weet hoe Europa er over een paar maanden op dit kaartje uitziet. Een werkzaam vaccin wordt pas half 2021 verwacht. Hoe zou het er dan voor staan?
Andrea geeft al steeds aan hoe onzeker deze tijden zijn. Het gekke is dat ik dus wel allerlei angstaanjagende berichten léés, maar ik erváár de ellende niet. Het gaat hier in Zwolle gewoon z’n gangetje. Ik zie nergens mondkapjes. De karretjes in de supermarkten worden niet meer voor je gepoetst. Bij Tuinland trouwens wel, daar was ik net om mooie bolchrysanten te kopen. Maar verder ondervind ik geen last. Ook niet qua werk, ik heb zelfs misschien wel meer opdrachten dan anders. Er is geen schaarste, mensen in mijn omgeving zijn niet ziek. Dat maakt het allemaal nog veel onwezenlijker. Is het de stilte voor de storm? Gaan we straks allemaal naar de vernieling, hetzij medisch gezien, hetzij economisch gezien? Geen idee.
Weet je. Ik doe maar gewoon mijn dingetje. Online, in de cloud, in de grijze, regenachtige herfst. Want die is nu wel hevig losgebarsten. Het najaar is op z’n allerherfst, met alle prachtige kleuren (zie Andrea’s foto), paddenstoelen, heerlijke geuren, fijne huiselijke gezelligheid en warme chocomelk van dien. Beetje genieten. Nu het nog kan?
