Van de kikker die geen prins werd

Marijke is even ondergedoken. Hmm, dan moet ik dit paasweekend helemaal alleen verslag doen van de coronacrisis. Er zat van zijn, dat herken ik wel, het is geen vrolijke tijd. Ik hou me maar voor dat geen enkele overheid de bevolking blijvend kan opsluiten dus er komt een dag dat dit voorbij is. Ik mag hopen dat dat niet te lang duurt.

Deze toch al vrij saaie zaterdag werd ik aan het eind van de middag opgeschrikt door een piepende kikker. Nu kwaken kikkers eerder dan dat ze piepen, dus er moest hier iets raars aan de hand zijn. De eigenaar van de kikker – mijn goede buurman- was in geen velden of wegen te bekennen, dus het raadsel moest anders opgelost worden.

Ik heb overwogen de kikker te kussen, zodat het dier in een echte prins zou veranderen. Zo gaat dat in sprookjes immers. Maar de kikker zag er niet echt kusbaar uit. Dus deze optie viel af.

Nog eens naar de constructie gekeken en zo te zien had het beestje gewoon dorst. Het dier maakt immers deel uit van een watervalachtig geheel. Na een paar liter water was het gepiep over. Toch jammer dat het geen prins was.

Uit het nieuws van vandaag:

• 132 doden
• 189 ziekenhuisopnames
• 1316 nieuwe besmettingen
• 1391 bedden op de IC bezet door coronapatiënten