Zondag 29 maart – De nakende dip…

Volgens mij is dit een situatie waarin de depressie voor velen om de hoek ligt. B.b.h.h. is essentieel. Bezigheden Bínnenshuis hebbende, that is. Maar zelfs dan… Het is vooral ook de onzekerheid: niemand weet hoelang het gaat duren. En of je zelf wel of niet buiten schot blijft. Elk pijntje is verdacht, vooral voor een hypochonder als ik, hahaha. Krijg van schrik de neiging om verschrikkelijk gezond te gaan leven (vooral ná het eten van een bounty :-)).

Andrea is een goeie ouwe vriendin ja, niet dan ja toch, Andrea. Onze vriendschap heeft inderdaad deuken en butsen opgelopen, maar wij zelf ook. Ik denk dat we er na elke deuk weer sterker uit zijn gekomen. Nu zijn we een stel maffe, eigenzinnige einzelgängers die elkaar door en door kennen en wel een stootje kunnen verdragen, vind je niet? O ja, ik heb je liedje even opgezocht, het heet: als de zon schijnt. Robert Long schreef altijd geweldige teksten.

Er zijn allerlei acties gaande. Die berenjacht voor kinderen dus, artiesten die voor bejaardenhuizen gaan zingen of gezamenlijk een coronalied maken, maar ook online dagen mensen elkaar uit. Met de oproep tot het posten van dieren of van ouwe foto’s van jezelf. Ik ben bezig met de laatste, ik maak er een frumbel omheen, die plaats ik morgen. De frumbels gaan gewoon door. Verder overweeg ik mensen online te gaan interviewen over hoe ze met hun huidige situatie omgaan, en de podcasts (filmpjes?) dan hier te plaatsen. Zoiets. Er is veel mogelijk met een blog als deze. Wat vind jij ervan Andrea?